Vandaag niet

Het valt haar op hoe stil het is in de trein. Maar de ochtendtrein is aangenaam. Na drie stations zet ze haar bagage die op de zetel naast haar stond toch maar op het bagagerek. Ze wacht op hem. Of haar. Maar het wordt alleen maar drukker. Meer komt er niet. Ze heeft nu wel een buurvrouw. Bijna onmerkbaar, want ze is verzonken in een liefdesverhaal, voelt mee met ieder personage, waarvan de karakters volledig uiteenlopend zijn. Om nog maar te zwijgen over de muziek die ze hoort. Maar ze stoort zich niet aan de contrasten. Waarom zou ze, als ze niet eens weet waar ze zichzelf moet plaatsen. Daar denkt ze nu niet over na. De rest van de dag ook niet. Het gaat om praktische zaken vandaag, van hot naar her en plannen maken en ze proberen uitvoeren. Ze stelt zich een dag geen vragen. Is het verdringen, vluchten of net ervoor zorgen dat het piekeren zal verminderen? Ze kan maar proberen, en tracht niet verder te denken dan dat.