vrijdag 5 januari 2007

Een beetje rust

Inspiratie... zo lang wachtte ik erop, zo lang is ze weg gebleven. Telkens wanneer ik vrije tijd had, wanneer ik me verveelde... nooit kon ik die minuten, uren dan opvullen zoals ik wilde. Schrijvend, zingend, ... creërend. En sinds een paar dagen, in een periode waarin ik me zo moet focussen op één enkel ding - wat mij overigens niet heel erg goed lukt - slaag ik er weer in om dingen te doen waar ik zelf tevreden mee kan zijn. Ik krijg waardering, het doet iets met me. Nu dacht ik, waarom net in zo'n drukke periode? Maar... waarom niet? Het geeft me een goed gevoel, het geeft me rust. Trots is het niet. Eerder blijdschap, en een herinnering aan de talenten die ik heb gekregen, waarvoor dank (met een grote knipoog naar Papa)!
Nu is het tijd om te gaan slapen, want ze ebt langzaam weg... ruimt plaats voor een ander soort rust. Zo een die ik zeker niet mag vergeten...
(Tja... Papa, misschien stel ik Jou toch nog teleur. Ik doe mijn best. Nee, toch niet, ik kán beter. Ik ga Lezen, en Luisteren. Ik ga U laten spreken. Ik zwijg...)

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Evelyntje,
wat je meemaakt heb ik zelf ook al heel vaak meegemaakt. Inspiratie komt het vaakst in drukke periodes, als we met vanalles bezig zijn en onze hersenen op volle toeren draaien. Als je op zo'n actief moment - zoals tijdens de blok - even afdwaalt en je gedachten op iets anders zet, komt er plotseling een enorme brok creativiteit op je af waar je soms zelf verstelt van staat... leve de examenperiode, zou ik zo bijna zeggen! :-)

Nog even zeggen dat ik vind dat je heel goed schrijft, ik hou ervan om je schrijfsels te lezen en hoop dat je deze blog gaat bijvullen & onderhouden!

het helpt me ook een beetje om me aan m'n (inmiddels al 1,5 jaar voorbije) studententijd te herinneren en de steden waar ik zo van hou en nu ver van zit, te blijven koesteren.

Liefs
jan van nespen

Eef zei

Dank je voor je commentaar, 't Is altijd leuk om te horen dat bepaalde gevoelens en verschijnselen herkenbaar zijn... dat ik mensen zoiets kan geven van: "*zucht* inderdaad..."
Lieve Jan, ik zal zeker blijven schrijven :-)