weg zijn
Nee, het gaat even niet
Dit stukje laat ik er maar uit...
Ik wil leven, met mijn voeten in het gras en mijn neus bij een bloem en mijn haren in de wind en de zon in mijn ogen en rondjes draaien tot ik helemaal uitgeput ben en lachend neerval. Maar het mag niet. En het mag niet nu. Ik wil vragen stellen zoals dat kleine meisje van de foto, me verwonderen over alles, niet wetende dat er zo veel méér bestaat, want het is genoeg. Maar het mag niet. Ik moet meedoen en de waarheid willen weten en meer kennis en meer inzicht krijgen. Zo ben ik misschien helemaal niet…
1 opmerking:
zucht, lief eefje, ksnap je helemaal..
momenteel bennek echt wel n beetje in n identiteitscrisis denkik.. wie ben? ben ik het kleine knuffelmeisje zoals ik mij voel als ik bv naast kansel sta?
of ben ik eerder compleet anders, zoals wanneer ik in bed lig te piekeren over alles..
Vermoeiend he??
En dan denk ik ook soms: mss ben ik zo helemaal niet..
*knuffel*
Een reactie posten