Zou ik klein genoeg zijn? Klein genoeg om door je oor te kruipen en zo in je kamertje daar boven terecht te komen? Dan zou ik een race tegen de klok aangaan - of toch misschien rustig de tijd nemen - om eindjes aan elkaar te knopen en gedachten te lezen omdat woorden ze niet meer kunnen beschrijven. En dan zou ik je gevoelens misschien kunnen voelen, en zomaar begrijpen! Of moet ik daarvoor naar je hart? Of je buik misschien? Als iemand me nu eens een handleiding geeft, ik kan heel goed kaartlezen! Oei, maar ik blijf nog steeds even groot natuurlijk. Te groot. Raar, want zo voel ik me niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
mooi! :)
ja?
en waarom geen witte?
Omdat ik alleen bij rode wijn aan jou denk. Zelfs na gisteren.
zo mooi lieverd...
echt wel prachtig :) zelf geschreven?
Uiteraard :-) (als ik het niet zelf geschreven heb, staat er normaal het label "kopie" onder)
Een reactie posten